Aapjes

Jahoor hier komt het dan. Het heeft even geduurd, maar ik heb nu eindelijk foto's en filmpjes van alle apen bij elkaar gezocht en een korte beschrijving er bij geschreven. Zo weten jullie ook een beetje met welke en wat voor apen ik gewerkt heb. Dit zijn een aantal apen uit het handicap hok en de baby's waarmee ik gewerkt heb. :)

Om te starten ga ik Flippy en Appie aan jullie voorstellen. Dit omdat dat toch wel mijn favorieten van de handicap zijn! Als je dan het hok ging schoonmaken of voeren kwam één van de twee of allebei wel even langs voor wat aandacht. (En dat gaf ik ze graag.)

Apestaart (Appie)

Dit is Appie, één van mijn twee favorieten uit het handicap hok. Als je aan het werk bent en je let niet op, kan het zomaar zijn dat Appie in je nek komt zitten om je te vlooien. Dat doet hij of op een rustige, fijne manier. Of hij doet dat op een pijnlijke en

lompe manier. Gelukkig heeft hij dat bij mij meestal op de

rustige manier gedaan. :) Appie zit in het handicap hok omdat hij epilepsie heeft. Hij heeft gelukkig niet vaak van deze aanvallen, maar als hij in het wild zou zijn zou hij het niet kunnen overleven. Verder vind Appie aandacht altijd fijn. Als even rustig op een boomstam in het hok gaat zitten komt hij 9 van de 10 keer even langslopen en gaat hij langs je stilzitten en legt hij een hand op je arm of been om maar aan te geven dat hij geaaid/gevlooid wil worden. Of als de mogelijkheid er is, komt hij gewoon meteen op je schoot zitten.

Flippy

Mijn andere favoriet uit het handicap hok is Flippy. Je kunt hem goed herkennen omdat hij geen staart heeft. (Ik weet eigenlijk niet waarom en ik heb er ook niet echt bij stilgestaan.) Flippy wil altijd graag aandacht en als je bezig bent met voeren komt hij altijd even kijken of hij ook wat kan krijgen. :) Net zoals Appie heeft Flippy ook epilepsie. Flippy heeft toen hij klein was een kogel in zijn hoofd gekregen en de operatie om deze er uit te halen is te moeilijk om uit te voeren, er zit dus nog steeds een stukje van in zijn hoofd. Daarom heeft hij 's nachts als hij slaapt en zijn hoofd in een bepaalde houding houd dat hij een epileptische aanval kan krijgen. Flippy wordt ook iedere nacht met 3 andere apen opgesloten in een klein stuk van het hok waar matrassen op de grond liggen. Als hij dan dus zo'n aanval krijgt en hij valt, valt hij op de matrassen en niet op de harde grond.

Na deze twee ga ik verder met de 7 baby's. Wat ik zo leuk vind aan deze aapjes is dat ze allemaal gewoon zo anders zijn. Ze zijn allemaal super leuk, maar qua karakter zijn ze juist zo verschillend.

Clide

Clide is één van de baby aapjes waar ik mee gewerkt heb. In het begin was hij heel erg op zichzelf en lag hij vooral veel in de hoek met de dekens wat te slapen, maar meer richting het einde van de stagetijd kwam hij toch vaker bij mensen zitten en wilde hij ook graag wat aandacht. Ook is hij heel erg gegroeid in de tussentijd.

Cosima

Als je denkt aan een moeder in een vriendengroep, dan is Cosima dat bij deze aapjes. Als er iemand begint te schreeuwen komt ze er 9 van de 10 keer meteen heen om de andere te beschermen. Toen Spidey net nieuw bij de baby's kwam, heeft ze met hem rondgelopen alsof het haar eigen baby was. Dat zag er van de ene kant heel lief en schattig uit, maar het was ook een beetje lomp. :') Ze is één van de drie baby's die er al waren toen Demi en ik aankwamen bij het bedrijf.

Verder is Cosima ook degene die de beste knuffels kan geven! Die knuffels zijn natuurlijk super leuk overdag, maar als je 's nachts probeert te slapen en je weet dat ze eigenlijk op een deken moeten slapen en niet op ons is dat nogal lastig. Wat altijd heel grappig bij Cosima, is haar gezicht als je haar iets te eten geeft. Of ze het nou lekker vind of niet, ze trekt altijd een raar gezicht.

Donnie

Deze baby is de enige van de zeven die wèl nog een moeder heeft. Er is echter een goede reden dat Donnie daar op het moment niet bij zit. Bij de geboorte had Donnie zijn pols gebroken en kon dus niet vasthouden/lopen. Hierdoor kon hij niet zoals de andere baby's aan zijn moeders buik vasthouden.

De moeder van Donnie had moeite met zichzelf bewegen en ondertussen Donnie vasthouden, dus werd er uiteindelijk besloten om Donnie bij zijn moeder weg te halen en bij de andere baby's te houden tot alles beter gaat. Op het moment gaat het al een stuk beter en kan hij al weer lopen en begint hij ook al te klimmen. Omdat Donnie bijna iedere dag nog even bij de moeder gehouden word is er ook nog een grote kans dat hij, zo gauw alles goed is, weer terug kan naar zijn moeder.

Spidey

Dit is de kleinste en de laatste van de baby's die er bijgekomen zijn in de tijd dat Demi en ik bij Bambelela waren. Spidey heeft een moeilijke start gehad, hij was depressief en is heel klein. Hij lijkt daarom ook heel jong, maar eigenlijk is hij even oud als Mercury (komt ook nog). Gelukkig was de depressie een heel eind over voor Demi en ik weer naar huis gingen, dat was goed om te zien.

Iris

Toen Iris er bij kwam was ze al snel gewend. Eigenlijk na twee dagen ging alles al wel goed. Ze begon al snel te klimmen en daar was ze ook best goed in. De terugweg naar beneden was alleen nog te spannend in het begin. Ik geloof dat we een week lang gehad hebben dat ze naar boven klom en dan op een hoog punt bang naar beneden zat te kijken en niet terug durfde. De eerste dagen hebben we haar naar beneden gehaald, maar na een paar dagen lieten we haar gewoon zitten zodat ze uiteindelijk zelf naar beneden klom. Het heeft even geduurd, maar ze heeft het wel geleerd nu. xD

Tembo

Dit is Tembo. Hij is ook één van de drie baby aapjes die er zijn geweest vanaf het begin dat we aankwamen op het bedrijf. Tembo is degene die het hardste rond rent en het leuk vind om met Mercury te stoeien. Als Tembo zijn beer vast heeft en je moet hem pakken voor wat dan ook, dan kun je er vanuit gaan dat hij begint te schreeuwen als je hem van zijn beer af trekt. :')

Mercury

Dan hebben we de laatste van de baby's, Mercury. Ook hij was er bij als één van de eerste drie baby's. Mercury is de grootste van de 7, maar dat betekend niet dat hij de dapperste is. Hij is eerder de grootste baby. Hij is vooral bang voor nieuwe mensen. Met interacties of als er nieuwe vrijwilligers kwamen bleef hij daarom vaak in de buurt van de persoon(en) die hij wel kent. Omdat hij zo snel bang is noemde we hem ook wel ooit sissy. Natuurlijk was hij niet altijd bang hoor, hij kan ook een flinke etterbak zijn. :') Ondanks dat is Mercury wel mijn favoriet geweest van de baby's. De andere zijn ook super leuk, maar Mercury heeft toch wel een speciaal plekje.

Dan komen we nu bij de drie musketiers van de handicap. Dat is de naam die Demi een van de laatste namen bedacht voor deze drie etterbakjes. Zij zitten ook niet in de handicap omdat ze zelf iets hebben, maar omdat ze geboren zijn hier. Tegen de tijd dat ze oud genoeg zijn worden ze in een andere troep gezet en kunnen zij ook vrijgelaten worden. Om het van te voren vast duidelijk te hebben; ik heb er ongeveer 9 weken over gedaan om er achter te komen wie van de drie wie is, maar ik geloof dat ik het nu weet. (En anders weten jullie niet als ik het fout heb. ;) )

Hannie

'The one with the beautiful black face.' Ja, dat is Hannie. Zo werd me voor de eerste keer aangewezen wie Hannie is. En ik vind zeker ook dat haar zwarte hoofd heel mooi is, maar wat kan die aap ook irritant zijn. Maar ja dat zijn deze drie musketiers allemaal wel. Eigenlijk zo gauw je het hok al binnen stapt zitten ze op je.

Kabousie

Van deze drie is dit denk ik wel mijn favoriet. Hij kan super irritant zijn, maar toch is het wel een leuk aapje. Kabousie probeert altijd in je shirt te klimmen. Waarom? Geen idee. Maar hij probeert het bijna altijd en hij probeert het bij iedereen. Zo heb ik uiteindelijk één ochtend gehad dat ik Liam (word nog uitgelegd wie Liam is.) vast had en tegelijkertijd was Kabousie achter in mijn shirt geklommen.

Nambuy

Dit was de laatste van de drie waar ik de naam van te horen kreeg. Ik geloof dat het zelfs pas in de laatste 2 weken was dat ik de laatste van de drie namen hoorde. Nu ik dus alle drie namen wist, heb ik ook maar eens gevraagd wie nou wie is en hoe ik ze uit elkaar kan houden. Samen met Brooke heb ik toen naar deze drie zitten kijken en we kamen eigenlijk vooral tot de conclusie dat we het allebij maar half wisten. Maar Hannie is dus degene met het zwarte hoofd en Nambuy het lichtste gezicht.

Dan komen nu nog een paar aapjes uit het handicap hok. :)

Erna

Hier is Erna. Zoals het aan ons uitgelegd werd, kun je Erna vergelijken met een gehandicapte. Daarbij is ze in de troep ook lowranker. Dat houd in dat ze helemaal onderaan staat in de hiërarchie. Door deze redenen is het dus ook moeilijker voor haar om genoeg te eten en daarom is ze één van de vier apen die we met de hand voeren. Tijdens het voeren nemen we dan altijd een aantal bananen mee die we met de hand aan deze vier apen voeren.

Kingsley

Het verhaal van Kingsley vind ik nog wel het ergste. Op oudejaarsavond kreeg hij een banaan met daarin vuurwerk. Niets vermoedend begon hij de banaan te eten en zijn gezichtsmisvorming is daar nu het resultaat van. Ook hij wordt twee keer per dag met de hand gevoerd om er zeker van te zijn dat hij iets eet.

Liam

Dit is Liam. Hij is blind. Je zou denken dat een aap dan niets meer kan. Maar tijdens het voeren (Liam word ook met de hand gevoerd), moest je hem soms op de vreemdste plekken voeren. Zo heb ik meerdere malen op boomstammen moeten klimmen om bij hem te kunnen

komen zodat ik hem zijn banaan kon geven. En met een beetje pech wilde hij dan niet eten of pakte hij de banaan aan en liet hem meteen vallen. Daarbij blijven alle spullen in het handicap hok altijd op dezelfde plek staan en verplaatsen ze de voerbakken ook niet. Dit om er voor te zorgen dat de blinde of slecht ziende apen ook ongeveer weten waar ze alles moeten vinden. Verder vind ik Liam best een grappige aap. Als hij rondloopt en hij heeft door dat je in de buurt bent, komt hij ook

altijd langs voor aandacht. Normaal gesproken komt hij dan op je schoot zitten en zo gauw je rustig opstaat gaat hij er dan vanaf. Maar ik heb in de laatste week een dag gehad dat hij op mijn schoot kwam zitten, maar er niet meer af ging. Aangezien hij blind is kun je hem er niet zomaar af tillen (dan weet hij niet wat er gebeurd en bijt hij). Omdat hij niet weg wilde heb ik dus geprobeerd rustig op te staan zodat hij zou doorlopen, maar daardoor verplaatste hij zich alleen naar mijn rug en vervolgens mijn nek. Ik heb dus een half uur met Liam rondgelopen en hem proberen er af te krijgen. Uiteindelijk heeft Jaundré Liam over genomen en is hij op de grond moeten gaan liggen om hem er af te krijgen. xD

Noble

Vanaf het begin af aan heb ik Noble een grappige aap gevonden. Ik vind hem er altijd heel verlegen uitzien, maar ik hoorde later dat hij het gewoon niet zo heel erg op mensen heeft.

Als je hem aankijkt begint hij al nerveus te worden en als je te dicht bij komt loopt hij meteen

aan, ook als je niet de intentie hebt om naar hem toe te gaan. Als hij dan wegliep, deed hij me altijd denken aan een zwart-wit film zonder geluid. Noble eet ook niet uit je hand zoals veel andere apen in de handicap. Als ik bezig was met het voeren van de andere apen probeerde ik hem wel eens een stuk banaan te geven, maar dat pakt hij niet aan. Héél soms pakt hij een stukje aan, maar dat is bijna nooit. En in zo'n geval moet je hem ook niet aankijken en geduld hebben. Zo heb ik hem twee keer een stuk fruit kunnen geven terwijl ik zelf gehurkt onder een platform zat terwijl hij er op zat, daarbij heb ik ook alleen uit mijn ooghoeken kunnen zien dat hij het stuk aanpakte.

Thaluli

Dit is een beetje een apart geval (voor het handicap hok dan). Thaluli is eigenlijk niet gehandicapt. Ze is een lowranker waarvan je eigenlijk kunt zeggen dat ze te lief is. Omdat ze zo laag staat

in de hiërarchie kan ze niet naar een andere troep verplaatst worden. In een andere troep zouden ze haar niet accepteren en ze zou daar gepest en gebeten worden, waardoor ze het niet

zou overleven in het wild. Daarom blijft Thaluli in de handicap, waar alles wèl goed gaat.

Bella met haar baby Freddie

Deze twee apen zaten in het begin toen wij bij Bambelela kwamen in het main house bij de ziekenboeg (ik weet niet precies waarom), maar later kwamen zij weer terug in het handicap hok.

Wat nu eigenlijk wel heel jammer is en waar ik ook nu pas achter kom.. van deze laatste drie apen heb ik geen duidelijke foto's of filmpjes. Dan denk je dat je in 10 weken alle apen op de foto hebt staan, maar dan zijn er toch nog bij die je niet hebt. Komt ook wel deels omdat deze drie vaak ergens achteraan in het hok zaten en ook niet naar je toe kwamen. Dat komt vooral omdat deze wat hoger in de hiërarchie staan dan de andere. Maar alsnog jammer.

Pilany

Wat meteen opvalt als je Pilany ziet, is het aantal benen en armen. Ze heeft maar één been en één arm. Verder heeft ze ook geen staart. Dit komt omdat ze getroffen is door een blikseminslag. Je zou denken dat ze hierdoor moeite heeft met lopen, maar als je haar ziet lopen lijkt ze er geen extra moeite mee te hebben.

Precious (baby Lilo)

Dit is de laatste van de vier apen die met de hand gevoerd worden. Precious is niet helemaal blind, maar ze niet ook zeker niet veel. Op een of andere manier krijgt ze het wel altijd voor elkaar om gewoon bij de voerbak te zitten en rustig te eten, maar om er zeker van te zijn dat ze eet word ze dus ook nog gevoerd.

Serena (baby Stitch)

Serena was lange tijd een lowranker. Maar net voordat Demi en ik bij Bambelela kwamen zijn er een aantal apen verplaatst en moest de ranking opnieuw uitgevochten worden. Serena zag dit als een kans en is meer van zich af gaan bijten (letterlijk). Hierdoor heeft ze nu een hogere rank.